Post by de ladies reporter on Jun 15, 2017 16:02:55 GMT 1
Dag 1;Omstreeks half 9 waren we allemaal tesamen gekomen aan kostershuis om zo aan onze 3-daagse uitstap te beginnen.Sandra was ons ook nog effe komen uitwijken alsook de schoonzus van Carine waarvoor merci.Zo vertrokken we dan nadat sommige dames nog snel hun open bloesje aangedaan hadden aangezien het zonnetje al aan de lucht stond terwijl ze regen voorspeld hadden.We gingen via Melveren,Heers richting heuveltjes waar we na 38km aan de koffie zaten in Ans.Zo dan verder en het werd pittiger en pittiger met soms ook ferme afdalingen.Na 61km waren we in Esneux aangekomen waar we ons middagmaaltje konden verteren.Nadat we ons plasje en alles betaald hadden vertrokken we dan verder richting Sy en amai nog een ferme sleeper van 5km en toen een afdaling van 2km en opeens waren we aan ons hotel.Daar het terras bereikt en ja hoor ene goeie Duvel,Leffe of voor sommige een Hoegaarden Rosé,dat hadden we écht verdient.Dan richting kamer om ons te verfrissen,een aperitiefke en dan aan tafel voor onze 3 hangen menu en ja hoor het was lekker.Van doorzakken kwam er die avond niks van in huis want we waren allemaal moe en gingen dan ook vroeg naar bed.
Dag 2
Alweer een heerlijk zonnetje aan de lucht.Na een goed ontbijt vertrokken we dan rond 10 uur en aangezien we een daling hadden om naar het hotel te gaan moesten we nu 2km klimmen bij het vertrek.En het ging weer de ganse tijd op en af hoor.Na een 44 km konden we eindelijk in Wizet onze eerste stop houden en aangezien het al rond 14u was hadden we allemaal honger en besloten we daar dan ook iets te eten.Nadat sommige onder ons nog even een zen-moment hadden sprongen we terug op de fiets richting Durbuy waar het voor Linda spijtig genoeg verkeerd is afgelopen,bij een felle afdaling richting centrum waar onze koffie op ons wachtte had ze geen kracht meer en kon ze niet gestopt raken waardoor ze ten val kwam en moest ze nadat de eerste zorgen en vaststellingen werden gedaan met ambulance naar ziekenhuis waar Greta dan bij haar is meegegaan om haar beste Frans bij te halen om de medische termen te verstaan.We waren allemaal in paniek en bezorgd en ieders goesting was over...maar we moesten toch nog in hotel geraken.Sigrud hare fiets belandde ook in de auto en ging Martine vergezellen die bij ons was als volgwagen.Zo fietsten Hilda,Carine en Annick met weinig moed verder en ja hoor die 17 km duurden lang.Daar aangekomen was het voor ons afwachten hoe het met Linda gesteld was.Toen zij arriveerden met taxi aan hotel moet Martine haar goed zijn alweer blijken en heeft ze Linea naar het ziekenhuis in Sint-Truiden gebracht waar ze dan uiteindelijk maandagavond geopereerd werd.
Dag 3
Met een trieste stemming begonnen we aan het ontbijt en door het bijpraten van het voorval van de dag voordien werden we allemaal weemoedig en hoopten we zo snel mogelijk thuis te zijn.Hey was ook aan iedereen te zien op de fiets want we hadden precies allemaal wat schrik gepakt.Na 39km omstreeks 13u hielden we in Hoei onze koffiestop en vandaar terug te vertrekken richting Waremme waar we aan de vijver bij mensen afkomstig uit Binderveld een spaghetti,croque en Greta en Honda genoten van hunne crëpe a la maison.Ze watertanden er nu nog over en daarom hebben we ook besloten om dit nog eens over te doen.Zo gingen we dan verder richting NWK waar we om 17u45 arriveerden met 95km op de teller van die dag.Iets later arriveerden de mannen die de Mont-Ventoux in de benen hadden en werd er v moeder nog iets gedronken.
Zo dit was dan uiteindelijk ons verslag van de damesteam.Een dikke merci aan Greta en Patrick voor de voorbereidingen en jullie hebben dat weet super geregeld,alles was af!Ook een merci aan Martine die dit jaar meegegaan is als volgwagen en dat we bij de tussenstops ons drinkbussen met water konden vullen,ze had ons ook voorzien van bananen en koekjes en aangezien ieder zijn benuttigheden bij had vielen we er zeker niet zonder.Bedankt.
Dag 2
Alweer een heerlijk zonnetje aan de lucht.Na een goed ontbijt vertrokken we dan rond 10 uur en aangezien we een daling hadden om naar het hotel te gaan moesten we nu 2km klimmen bij het vertrek.En het ging weer de ganse tijd op en af hoor.Na een 44 km konden we eindelijk in Wizet onze eerste stop houden en aangezien het al rond 14u was hadden we allemaal honger en besloten we daar dan ook iets te eten.Nadat sommige onder ons nog even een zen-moment hadden sprongen we terug op de fiets richting Durbuy waar het voor Linda spijtig genoeg verkeerd is afgelopen,bij een felle afdaling richting centrum waar onze koffie op ons wachtte had ze geen kracht meer en kon ze niet gestopt raken waardoor ze ten val kwam en moest ze nadat de eerste zorgen en vaststellingen werden gedaan met ambulance naar ziekenhuis waar Greta dan bij haar is meegegaan om haar beste Frans bij te halen om de medische termen te verstaan.We waren allemaal in paniek en bezorgd en ieders goesting was over...maar we moesten toch nog in hotel geraken.Sigrud hare fiets belandde ook in de auto en ging Martine vergezellen die bij ons was als volgwagen.Zo fietsten Hilda,Carine en Annick met weinig moed verder en ja hoor die 17 km duurden lang.Daar aangekomen was het voor ons afwachten hoe het met Linda gesteld was.Toen zij arriveerden met taxi aan hotel moet Martine haar goed zijn alweer blijken en heeft ze Linea naar het ziekenhuis in Sint-Truiden gebracht waar ze dan uiteindelijk maandagavond geopereerd werd.
Dag 3
Met een trieste stemming begonnen we aan het ontbijt en door het bijpraten van het voorval van de dag voordien werden we allemaal weemoedig en hoopten we zo snel mogelijk thuis te zijn.Hey was ook aan iedereen te zien op de fiets want we hadden precies allemaal wat schrik gepakt.Na 39km omstreeks 13u hielden we in Hoei onze koffiestop en vandaar terug te vertrekken richting Waremme waar we aan de vijver bij mensen afkomstig uit Binderveld een spaghetti,croque en Greta en Honda genoten van hunne crëpe a la maison.Ze watertanden er nu nog over en daarom hebben we ook besloten om dit nog eens over te doen.Zo gingen we dan verder richting NWK waar we om 17u45 arriveerden met 95km op de teller van die dag.Iets later arriveerden de mannen die de Mont-Ventoux in de benen hadden en werd er v moeder nog iets gedronken.
Zo dit was dan uiteindelijk ons verslag van de damesteam.Een dikke merci aan Greta en Patrick voor de voorbereidingen en jullie hebben dat weet super geregeld,alles was af!Ook een merci aan Martine die dit jaar meegegaan is als volgwagen en dat we bij de tussenstops ons drinkbussen met water konden vullen,ze had ons ook voorzien van bananen en koekjes en aangezien ieder zijn benuttigheden bij had vielen we er zeker niet zonder.Bedankt.